สิทธิของกลุ่มความหลากลายทางเพศการเรียกร้องความเท่าเทียมระหว่างเพศกำลังเป็นประเด็นที่ทุกภาคส่วนให้ความสำคัญและความสนใจเพิ่มขึ้นอย่างมาก ในระดับสากล เป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน หรือ Sustainable Development Goal ก็ให้ความสำคัญกับเรื่องความเสมอภาคระหว่างเพศ และการบูรณาการความเท่าเทียมระหว่างเพศควบคู่ไปกับการพัฒนาประเทศในด้านต่างๆ ดังเห็นได้จาการตั้งเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนเป้าหมายที่ 5 ที่ผนวกประเด็นความเท่าเทียมระหว่างเพศเข้าไป

ในสังคมไทย พระราชบัญญัติความเท่าเทียมระหว่างเพศ ที่ประกาศใช้ตั้งแต่ พ.ศ. 2558 เป็นต้นมา มีจุดมุ่งหมายขจัดและลงโทษการเลือกปฏิบัติด้วยเหตุแห่งเพศ โดยรวมถึงการคุ้มครองบุคคลที่มีการแสดงออกที่แตกต่างจากเพศโดยกำเนิด ซึ่งหมายถึงกลุ่มบุคคลที่มีอัตลักษณ์ทางเพศหรือการแสดงออกทางเพศที่แตกต่างจากชาย – หญิง อันได้แก่ คนข้ามเพศ ชายรักชาย หญิงรักหญิง และอื่น ๆ หรือที่เราเรียกว่า LGBTIQ นั่นเอง

ในการดำเนินการด้านการส่งเสริมความเท่าเทียมระหว่างเพศให้แก่กลุ่ม LGBTIQN+ นั้น มีมาอย่างยาวนานในประเทศไทย ในปัจจุบันองค์กรต่างๆ ทั้งองค์กรระหว่างประเทศ และองค์กรในประเทศก็ได้ให้ความสำคัญในการรณรงค์ แก้ไขปรับปรุง และสร้างความเข้าใจและแนวปฏิบัติที่เหมาะสมในการส่งเสริมความเท่าเทียมระหว่างเพศ และได้มีการผลักดันทั้งจากภาครัฐและในเอกชน ทั้งนี้ยังอาจจำกัดพื้นที่อยู่ในส่วนกลางหรือเมืองใหญ่เท่านั้น ทั้งที่จริงแล้ว พื้นที่ท้องถิ่นก็ถือเป็นพื้นที่สำคัญในการสร้างความตระหนักรู้ให้แก่กลุ่มเป้าหมายต่าง ๆ

ในพื้นที่ภาคอีสานมีการรับรู้การมีตัวตนของบุคคลที่มีความหลากหลายทางเพศ (LGBTIQN+) ในชุมชน หมู่บ้าน จังหวัด อาทิเช่น พื้นที่ทางวัฒนธรรม หมอลำ เป็นต้น ทว่า การก่อให้เกิดการตระหนักรู้ ตื่นตัวในวงกว้างยังเป็นสิ่งที่ท้าทาย และมีข้อจำกัด

เครือข่ายความหลากหลายทางเพศอีสานได้ก่อตั้งขึ้นจากกลุ่มผู้มีความหลากหลายทางเพศที่มีต้นรากและผูกพันกับพื้นที่ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ เพื่อสร้างองค์กรที่จะขับเคลื่อนประเด็นความหลากหลายทางเพศในมิติต่างๆ อาทิเช่น การเมือง สิทธิ กฎหมาย วัฒนธรรม เศรษฐกิจ การศึกษา สิทธิชุมชน สุขภาพ ฯลฯ โดยมีความเชื่อมั่นว่า ผู้คนในท้องถิ่น เจ้าของประเด็น สามารถจะบอกเล่าเรื่องของตนได้ดีที่สุด ในอีกด้านหนึ่งเครือข่ายฯ มุ่งสร้างพันธมิตรและเพื่อนร่วมทาง (Ally) ไม่ว่าจะเป็น กลุ่มผู้หญิง กลุ่มแรงงาน นักวิชาการ นักกฎหมาย นักการเมือง เด็กและเยาวชน ผู้สูงอายุ ผู้พิการ กลุ่มชาติพันธุ์ เกษตรกร กลุ่มการเมืองระดับชาติและท้องถื่น กลุ่มข้าราชการ หน่วยงานภาครัฐ ภาคเอกชน ภาคธุรกิจ ผู้นำศาสนา บุคลกรและหน่วยบริการทางการแพทย์และประชาชนทั่วไป ในพื้นที่เพื่อช่วยยกระดับและสร้างความเท่าเทียมทางเพศให้เกิดขึ้นอย่างเป็นรูปธรรม